Úr øllum ættum koma vindar ( Ýmsir )
Úr øllum ættum koma vindar, tó ættin ein mær dámar best, hon fór ímillum fjallatind-ar, har sum eg havi vinfólk flest. Kom, sveima, mjúki vestanvindur, út yvir akrar, gjøgnum skógv! Tú svalir hjarta mítt eitt sindur, tú minnir meg á bláan sjógv. Tú bert mær …