Á léttum öldum ljóðanna ég ræ
við ljúfan hljóm úr gítarstrengjunum
frá Oddgeir, Árna úr Eyjum og Ása í Bæ
-Ævintýrasöngvadrengjunum

Það er sem kviknar líf í hverri laut
er lyftist hugur minn á þeirra fund
Arfurinn – sem okkur féll í skaut
Eyjalöginn – kæta mína lund

Sérhvert lag og sérhvert kvæði
var sem sól og léttur blær
Ég vil nema þau í næði
og njóta – meðan hjarta mitt slær

Ég veit þið eruð vinirnir í höfn
sem veittuð okkur söng við dalsins bál
Skrifuð eru ykkar skáldanöfn
með skrautstöfum í huga minn og sál

Fátæk væri Eyjasagan enn
ef ætti hún ekki þessi lög og ljóð
Aldrei hafa í Eyjum lifað menn
sem eftir skildu ríkulegri sjóð

Sérhvert lag og sérhvert kvæði
var sem sól og léttur blær
Ég vil nema þau í næði
og njóta – meðan hjarta mitt slær

Ég vildi geta ráðið rúnirnar
í rökkrinu og talað ykkar mál
Töfrum slegið tungumálið var
- Tónlistinni fylgdi Eyjasál

Ég vildi geta samið svona ljóð
og söngva sem að lifa alla menn
Um ævintýr og undurfögur fljóð
og ástina sem blossar hérna enn

Um ævintýr og undurfögur fljóð
og ástina sem blossar hérna enn