Enn þá er fagurt til fj - all - a
sem forðum í Eyvindar tíð,
þegar sig hjúfraði H - all - a
að hjarta hans, viðkvæm og blíð.

Þegar um fjöllin þau fó - r - u
sem friðlausir útlagar, þá
ást sinni eiða þau s - ór - u,
sem öræfin hlustuðu á.

Skiptust á skammdegishríðir,
skuggaleg haust-kvöld og löng
og sóldagar, sælir og blíðir
með seiðandi vorfuglasöng.

Um auðnina kvöldgolan a - nd - ar
ilmi frá horfinni tíð.
Geyma þar sólgullnir s- an - dar
sagnir um örlagahríð.