Besti vinur bak við fjöllin háu,
blærinn flytur mín kveðjuorð til þín,
hvíslar í eyru ljúfu ljóði smáu,
löng er biðin uns kemur þú til mín.

Manstu ekki sumarkvöldin sælu,
er við sátum við dalsins tæru lind
og hlýddum undurhljóð á hörpu minnar óð
og ortum fögur ástarljóð.

Er ég vaki um nætur og vænti þín
og Það vorar allt grætur þig ástin mín.
Þegar vorfugla kvaka komdu vinur til baka,
og við vökum og dönsum meðan vornóttin dvín.

Sóló

Manstu ekki sumarkvöldin sælu,
er við sátum við dalsins tæru lind
og hlýddum undurhljóð á hörpu minnar óð
og ortum fögur ástarljóð.

Er ég vaki um nætur og vænti þín
og Það vorar allt grætur þig ástin mín.
Þegar vorfugla kvaka komdu vinur til baka,
og við vökum og dönsum meðan vornóttin dvín.