Við [A]kveikjum [E]einu [D]kerti [A]á,
Hans [D]koma [E]nálgast [A]fer,
sem fyrstu [D]jól í [A]jötu [D]lá
og [E]jesúbarnið [A]er.
Við [A]kveikjum [E]tveimur [D]kertum [A]á
og [D]komu [E]bíðum [A]hans.
Því Drottin [D]sjálfur [A]soninn [D]þá
mun [E]senda´ í líking [A]manns.
Við [A]kveikjum [E]þremur [D]kertum [A]á
því [D]konungs [E]beðið [A]er,
þótt Jesús [D]sjálfur [A]jötu og [D]strá
á [E]jólum kysi [A]sér.
Við [A]kveikjum [E]fjórum [D]kertum [A]á;
brátt [D]kemur [E]gestur[A]inn
og allar [D]þjóðir [A]þurfa að [D]sjá
að [E]það er frelsar[A]inn.
Við kveikjum einu kerti á,
Hans koma nálgast fer,
sem fyrstu jól í jötu lá
og jesúbarnið er.
Við kveikjum tveimur kertum á
og komu bíðum hans.
Því Drottin sjálfur soninn þá
mun senda´ í líking manns.
Við kveikjum þremur kertum á
því konungs beðið er,
þótt Jesús sjálfur jötu og strá
á jólum kysi sér.
Við kveikjum fjórum kertum á;
brátt kemur gesturinn
og allar þjóðir þurfa að sjá
að það er frelsarinn.